تظاهرات جدید از ریمدلینگ الکتروفیزیولوژیک قلبی درطی فیبریلاسیون دهلیزی درقلب ایزوله سیروتیک موش صحرایی

مقدمه : مطالعه حاضر جهت تعیین تغییرات ریمدلینگ الکتروفیزیولوژیک در طی فیبریلاسیون دهلیزی آزمایشگاهی در قلب جدا شده موش های صحرایی سیروتیک طراحی شده است.   روش ها: اثرات سیروز در ایجاد ریمدلینگ الکتروفیزیولوژیک در 24 قلب جدا شده موش با پرفیوژن معکوس در2 گروه کنترل و سیروز بررسی شد. مدل س یروز با بستن مجرای صفراوی مشترک به مدت 6 هفته در موش های صحرایی ایجاد شده بود. ثبت میدان پتانسیل خارج سلولی از بالای دهلیز و بطن راست گرفته شد. خواص الکتروفیزیولوژیک گره av شامل زمان هدایت، تحریک ناپذیری و خواص وابسته به سرعت توسط پروتکل های خاص تحریکی مشخص گردید. فیبریلاسیون دهلیزی توسط تحریکات دهلیزی با سرعت بالا و تصادفی از فواصل تحریکی (محدوده 75- 125 میلی­ثانیه) شبیه سازی گردید.   یافته ها: هدایت گره ای و شاخص پاسخ بطنی در زمان آریتمی در موش های سیروتیک نسبت به گروه کنترل (3/3± 8/78 به 2/4 ± 8/95 میلی­ثانیه) افزایش یافت. نقش محافظتی گره در زمان اجرای فیبریلاسیون دهلیزی با افزایش فاصله r-r ، ضربانات پنهان، تحریک ناپذیری بطن و ناحیه پنهان تحت تاثیر سیروز تقویت شد. همچنین سیروز در بطن ها موجب کاهش وابسته به سرعت در هدایت بطنی با الگوهای متفاوت در زمان آریتمی گردید.   نتیجه گیری : تغییرات دوباره الگوسازی الکتروفیزیولوژیک تحت تاثیر سیروز در گره دهلیزی – بطنی بصورت افزایش هدایت گره ای و کاهش هدایت بطنی نشان داده شده است. این تغییرات می تواند بعنوان یکی از تظاهرات جدید کاردیومیوپاتی سیروتیک در گره دهلیزی بطنی باشد که سبب تغییر ریتم بطنی در طی اریتمی می شود .